Skirly Crag door Helen Percy: kapelaan die troost vond bij een ander soort kudde

Welke hulpmiddelen heeft de moderne herderin nodig tijdens het lammeren?

Naast touwen, handschoenen, jodium en zuigflessen draagt ​​ze ook een fles afwasmiddel bij zich, wat fantastisch werkt als glijmiddel om vastzittende lammetjes uit de buik van hun moeder te helpen.

Maar het spul van het huismerk van de supermarkt is niet geschikt: dat is te dun en schuimig om het gewenste resultaat te bereiken.

Dit verslag van het leven van een rondtrekkende herderin zit vol met zulke interessante en weinig glamoureuze details. In de lente bestaat Helen Percy's uniform uit 'waterdichte kleding, een week lang hetzelfde shirt gedragen, een spijkerbroek besmeurd met klodders bevallingsvocht'.

De werktijden zijn slopend, soms beginnen ze om vier uur 's ochtends en eindigen ze tegen middernacht, met hier en daar tien minuten om gebakken bonen uit een ongewassen pan naar binnen te werken. 'Ik heb mezelf meer dan eens voedselvergiftiging bezorgd,' geeft ze opgewekt toe.

Het lammeren is de drukste tijd. Ze begint misschien als vroedvrouw voor een vroege kudde in Engeland, gevolgd door een periode op een laaglandboerderij in de Borders in maart en april, en eindigt laat in het seizoen in de Hooglanden. Het castreren van lammeren is slechts één van de taken die ze op zich neemt.

Op andere momenten van het jaar is ze gewild bij schapen die worden ondergedompeld in een chemische oplossing om ze te ontdoen van parasieten zoals luizen, teken en mijten) of geschoren.

Percy komt niet uit een boerenfamilie, maar op 13-jarige leeftijd besloot ze dat ze herderin wilde worden.

In plaats daarvan ging ze theologie studeren en werkte ze als geestelijke en gevangenisgeestelijke.

Ze verliet de kerk nadat ze seksueel misbruikt werd door een van haar gemeenteleden – het onderwerp van haar eerste boek, Scandalous, Immoral And Improper – en vond werk op een Schotse schapenboerderij.

Ze kon geen tractor of quad besturen en had geen schapenhond, maar ze bewees wel haar waarde: haar kleine handen kwamen goed van pas tijdens het lammeren, omdat ze in de baarmoederhals van een ooi pasten.

Percy is vol bewondering voor de talenten van de collies waarmee ze werkt. Een van haar herdershonden heeft een griezelig gevoel voor wanneer een lammetje, ver weg, in de problemen is.

Hoewel ze duidelijk geniet van haar leven als herderin, zijn er delen van dit boek die verontrustend zijn. Ze ontmoet te veel boeren die hun kudde half laten verhongeren en hun honden aan korte kettingen in kleine kennels houden.

Op een bijzonder afschuwelijke boerderij smokkelt ze een verwaarloosd lammetje met onderkoeling haar caravan in, zodat ze het in een kruik kan wikkelen. Percy heeft een speciaal gevoel voor gewonde dieren: haar menagerie (die vaak met haar meereist) bestaat uit een epileptische haas en een tamme eend.

Dit episodische, soms elliptische boek biedt een inkijkje in een leven dat hard maar toch bevredigend is. In haar vorige carrière was het Percy's taak om mensen in moeilijke situaties te helpen.

Nu doet ze hetzelfde bij een ander soort kudde.