Mensen die in zwaar vervuilde gebieden wonen, lopen een groter risico op onomkeerbare medische aandoeningen, waarschuwt onderzoek

Kinderen die in zwaar vervuilde steden wonen, lopen het risico permanent blind te worden, waarschuwt een onderzoek.

Onderzoekers rekruteerden 30.000 schoolkinderen in China en lieten hen een reeks oogtesten ondergaan om myopie (bijziendheid) op te sporen.

Bijna de helft van de Amerikanen heeft last van myopie. Hierdoor worden verre objecten wazig weergegeven, terwijl objecten dichterbij duidelijk te zien zijn.

Hoewel de meeste gevallen behandeld kunnen worden met een bril of contactlenzen, kunnen sommige vormen uiteindelijk leiden tot aandoeningen als staar en glaucoom, die geleidelijk aan onomkeerbare blindheid veroorzaken.

Het team ontdekte dat ernstige bijziendheid vooral verband hield met genetische factoren en een jongere leeftijd, wanneer de ogen gevoeliger zijn voor vervuilende stoffen. Mildere gevallen bleken daarentegen verband te houden met beïnvloedbare risicofactoren.

Hierbij valt te denken aan milieuverontreinigende stoffen die worden uitgestoten door auto's, fabrieken en energiecentrales, maar ook aan de toegang tot groene ruimtes in de buitenlucht.

Men vermoedt dat luchtvervuiling ontstekingen in het oog veroorzaakt en de traanfilm, een beschermende laag rond het oog, aantast. Bovendien kunnen vervuilende stoffen het hoornvlies beschadigen, wat tot littekens kan leiden.

En door de chemische verontreinigingen met ongeveer 20 procent te verminderen, verbeterden de zichtscores van kinderen met milde bijziendheid.

De onderzoekers zijn van mening dat het verminderen van de vervuilingsniveaus terwijl de ogen van kinderen kwetsbaar zijn en nog in ontwikkeling zijn, het gezichtsvermogen kan verbeteren voordat er ernstige, blijvende ziekten optreden.

Professor Zongbo Shi, co-begeleider van het onderzoek en hoogleraar atmosferische biogeochemie aan de Universiteit van Birmingham in het Verenigd Koninkrijk, zei: 'Hoewel genetica en schermtijd al lang bekend zijn als factoren die bijdragen aan bijziendheid bij kinderen, is dit onderzoek een van de eerste die luchtvervuiling identificeert als een betekenisvolle en aanpasbare risicofactor.

'Schone lucht gaat niet alleen over de gezondheid van de luchtwegen, maar ook over de gezondheid van het zicht. Onze resultaten tonen aan dat het verbeteren van de luchtkwaliteit een waardevolle strategische interventie kan zijn om het gezichtsvermogen van kinderen te beschermen, vooral tijdens hun meest kwetsbare ontwikkelingsjaren.'

Lees meer

Het onderzoek, dat dinsdag werd gepubliceerd in het tijdschrift PNAS Nexus , keek naar 29.971 Chinese kinderen in het basisonderwijs, voortgezet onderwijs en hoger onderwijs, die tussen maart 2021 en december 2023 werden gerekruteerd.

Het merendeel (70 procent) zat op de basisschool en 52 procent van de deelnemers waren jongens.

Bijna twee derde had ook minstens één ouder met bijziendheid, aangezien genen een bekende risicofactor zijn. Bovendien woonde 85 procent in stedelijke gebieden, waar over het algemeen meer vervuiling is dan op het platteland.

Het team mat ook de hoeveelheid fijnstof (PM2.5), een groep microscopisch kleine deeltjes die rechtstreeks in de lucht worden uitgestoten door fossiele brandstoffen die worden verbrand in fabrieken, door op benzine werkende fornuizen en auto's, maar ook door het verbranden van hout in open haarden.

Deze deeltjes zijn zo klein dat ze niet door het oog kunnen worden waargenomen en niet door de neus of longen kunnen worden gefilterd. Hierdoor kunnen ze in de bloedbaan terechtkomen en wijdverspreide ontstekingen veroorzaken.

Ze keken ook naar stikstofoxide (NO2), dat ontstaat bij de verbranding van fossiele brandstoffen en wordt uitgestoten door voertuigen, energiecentrales en industriële processen.

Belangrijk is dat de onderzoekers naar China keken, waar de PM2.5-concentratie zes keer hoger is dan de veilige grenswaarde van de Wereldgezondheidsorganisatie. Het land is ook 's werelds grootste uitstoter van broeikasgassen en verantwoordelijk voor ongeveer 27 procent van de wereldwijde uitstoot.

In totaal kreeg 53 procent van de deelnemers de diagnose bijziendheid.

Het team ontdekte dat een jongere leeftijd, bijziendheid van de ouders en de niveaus NO2 en PM2.5 de belangrijkste oorzaken van bijziendheid bij kinderen waren.

Ze ontdekten dat milieuvervuiling nauwer verband hield met bijziendheid, terwijl kinderen met meer toegang tot groene ruimte een beter zicht hadden.

Ongeveer 81 procent van de gevallen van ernstige bijziendheid hield rechtstreeks verband met niet-aanpasbare risicofactoren zoals genetische aanleg en jongere leeftijd. Bij slechts 4,3 procent van de ernstige gevallen waren omgevingsfactoren verantwoordelijk.

Omgevingsfactoren verklaarden echter 12 procent van de gevallen van milde myopie, terwijl gedragsfactoren zoals slaap en de hoeveelheid tijd die buiten in groene ruimtes werd doorgebracht, verantwoordelijk waren voor 13,6 procent van de gevallen.

Ook ontdekten ze dat PM2.5-vervuiling verband hield met 44 procent meer gevallen van bijziendheid bij mildere vormen van de ziekte dan bij ernstigere vormen van bijziendheid.

Het team gebruikte ook machine learning om 'schone lucht'-scenario's te simuleren en de effecten van lagere concentraties luchtvervuiling te meten. Ze ontdekten dat een verlaging van de NO2- en PM2.5-niveaus met 20 procent de algehele zichtscores van kinderen verbeterde.

De onderzoekers schreven: 'Ongeveer een kwart van het risico bij [lichte] myopie kon worden toegeschreven aan beïnvloedbare factoren, bijna het dubbele van de relatieve bijdrage die werd waargenomen bij ernstige myopie.'

De onderzoekers schreven: 'Dit patroon geeft aan dat bij kinderen met schoolmyopie de verschillen in blootstelling aan vervuiling een grotere impact hebben op het zicht, terwijl bij ernstige myopie de visuele beperking voornamelijk wordt veroorzaakt door demografische factoren, waardoor omgevingsinvloeden minder invloed hebben.'

Medeauteur van de studie, Dr. Yuquing Dai van de Universiteit van Birmingham, zei: 'Bijziendheid neemt wereldwijd toe en kan later in het leven tot ernstige oogproblemen leiden. Hoewel we de genen van een kind niet kunnen veranderen, kunnen we wel hun omgeving verbeteren.

'Als we vroeg handelen, voordat er sprake is van ernstige bijziendheid, kunnen we echt een verschil maken.'