Ik heb je gekocht voor de lol (en omdat het logisch is)


FOTO Ansa
Modeblad
De modewereld staat voor een afrekening waarbij veel shoppers zich niet eens meer kunnen herinneren wanneer een merk hen voor het laatst iets heeft laten voelen. Een terugkeer naar creativiteit is nodig.
Over hetzelfde onderwerp:
In een wereld van klimaatverandering, digitale vermoeidheid en een crisis van verbinding staat de mode voor een afrekening. Wat komen gaat, zal niet alleen worden bepaald door sneller veranderende trends of slimmere technologieën, maar door iets veel menselijkers: emoties. Uit een wereldwijd moodboard van onzekerheid en overbelichting komt een nieuwe reeks imperatieven naar voren, gedreven door de fundamentele wens om iets authentieks te ervaren. Van Milaan tot Melbourne, van catwalks tot buurthuizen, consumenten eisen meer dan alleen stijl. Ze willen verbinding, zorg en plezier. Het gebrek aan plezier in het huidige consumentenlandschap is onmogelijk te negeren. Veel shoppers kunnen zich niet eens meer herinneren wanneer een merk hen voor het laatst iets heeft laten voelen. En in deze leegte ontpopt emotionele resonantie zich tot de meest benutte kans in de mode. Dit is geen sentimentaliteit, maar ontwerpstrategie.
Een terugkeer naar speelse creativiteit begint al vorm te krijgen, niet als een ontsnapping, maar als een vorm van verzet tegen de zwaarte van onze tijd. In de handen van de juiste ontwerpers wordt kleur een dialoog tussen product en mens , textuur bijna een therapie. Design wordt een fundamentele soft power , een culturele diplomatie die inspeelt op de behoefte om me lichter, vrijer en welvarender te voelen. Tegelijkertijd heroverwegen we onze relatie met technologie. De kernvraag is: voel ik me er meer of minder menselijk door? Technologie moet niet alleen performatief, maar ook relationeel worden, en de meest vooruitstrevende merken vervangen menselijk contact niet door automatisering, maar gebruiken het om meer tijd te besteden aan echte menselijke interacties. Naarmate de druk op het milieu toeneemt, zijn we ook getuige van een verschuiving van performatieve duurzaamheid naar iets diepers: levensduur als mindset . Van reparatie tot restauratie, van vintage tot recycling en hergebruik, de ethiek van zorg reikt verder dan het product zelf. Zorg wordt een wereldbeeld dat het verleden waardeert, het heden herstelt en wijst naar een waardiger toekomst. In deze emotionele economie moet mode meer doen dan alleen collecties produceren: het moet betekenis creëren. Dit begint door consumenten niet als doelwit te behandelen, maar als mensen die navigeren door een steeds complexer emotioneel landschap. Dit betekent het ontwerpen van ervaringen die niet alleen vloeiend zijn, maar ook ondersteunend en zelfs voedend voor de ziel . En het betekent ruimte maken voor de vreugde van ontdekking, zelfexpressie en verbinding. Wanneer de wereld zwaar lijkt, is lichtheid geen luxe, maar een reddingslijn.
Lisa White is directeur strategische prognoses en creatieve richting bij WGSN
Deze tekst is geïnspireerd op de presentatie van de laatste editie van Next Design Perspectives, het evenement over toekomstige trends in design en creativiteit, gepromoot door Altagamma en jaarlijks gehouden op de Triënnale van Milaan. De dimensie van plezier, die de afgelopen jaren van de bedrijfsagenda lijkt te zijn verdwenen, wordt door de meeste van onze geïnterviewden beschouwd als een essentiële drijfveer voor aankopen, maar ook voor selectie en keuze: mensen kopen steeds vaker op basis van emoties. Zo is 86 procent van de consumenten wereldwijd, berekend op basis van kruisverwijzingen naar verschillende onderzoeksbronnen, van mening dat er voor elke aankoop minstens één impulsmotivatie nodig is, terwijl 49 procent zegt merken te kopen die vreugde en positieve gevoelens van onbezorgdheid oproepen.
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto


