De regering haalt adem: het IMF stelt de herziening van de doelstellingen uit en Javier Milei koopt tijd

De missie van het Internationaal Monetair Fonds ( IMF ), die medio juni in Buenos Aires zou aankomen om de naleving van de doelstellingen van het nieuwe financiële programma van 20 miljard dollar te beoordelen, zal uiteindelijk in juli in het land aankomen. Het uitstel is niet gering: het geeft de regering van Javier Milei , die moeite heeft om de reservedoelstelling te halen die ze met de multilaterale organisatie heeft afgesproken, ademruimte.

De datumwijziging is een opluchting voor Milei's economische team, dat met zijn financiële situatie worstelde. Volgens gegevens van persbureau NA was de oorspronkelijke doelstelling dat de Net International Reserves (NIR) op 30 juni US$ -500 miljoen zouden bereiken, vergeleken met een minimum van US$ -4,9 miljard op 31 maart. Met deze verlenging krijgt de regering belangrijke weken om dichter bij dat doel te komen zonder de valutamarkt verder onder druk te zetten.

Sinds de invoering van de nieuwe gereguleerde float is de Centrale Bank gestopt met het ingrijpen op de markt om dollars te kopen, met als doel de wisselkoers onder controle te houden en inflatiedruk te voorkomen. Deze beslissing heeft echter de opbouw van reserves belemmerd. Tot nu toe zijn de reserves de afgelopen maand met ongeveer 1,5 miljard dollar gedaald tot ongeveer 37,8 miljard dollar deze week.

In deze context nam het ministerie van Financiën zijn toevlucht tot een alternatief om zonder directe tussenkomst aan buitenlandse valuta te komen: het gaf obligaties in peso uit aan buitenlandse investeerders die dollars meebrachten om erop in te schrijven. In ruil daarvoor stemde de overheid ermee in deze obligaties in lokale valuta te betalen. Deze manoeuvre loste het onderliggende probleem niet op, maar maakte het mogelijk om nieuwe dollars te verkrijgen en tijd te winnen bij het IMF.

Het uitstel van de audit van het Fonds helpt ook de politieke spanning te verminderen die een mogelijk faillissement zou veroorzaken. De overheid moet tekenen van naleving tonen aan internationale organisaties, in een context waarin de financiële stabiliteit nog steeds onzeker is en de vooruitzichten voor economisch herstel fragiel zijn.

Met meer speelruimte en minder druk op de korte termijn richt de regeringspartij zich nu op het doorvoeren van andere hervormingen die toekomstige IMF-uitgaven bepalen. De onderliggende uitdaging blijft echter: het duurzaam opbouwen van reserves zonder de delicate inflatiebalans te verstoren en zonder toevlucht te nemen tot mechanismen die de geloofwaardigheid van het economische plan in gevaar brengen.