Sommige sectoren van de PP vinden de tactieken die in het debat over het Catalaans in de EU zijn gevolgd, verkeerd.

Binnen de gelederen van de Partido Popular worden vanuit verschillende hoeken vragen gesteld over de strategie van de partij in het debat over de officiële status van het Catalaans in de EU. Een handelwijze die in twijfel wordt getrokken, omdat men denkt dat president Pedro Sánchez er profijt van heeft gehad. Ook wordt er weinig tact getoond in het debat over de Catalaanse taal.

Enerzijds geven de door de Volkspartij (PP) geraadpleegde bronnen aan dat de poging van de regering van Pedro Sánchez om de Raad Algemene Zaken de officiële status van het Catalaans land te laten goedkeuren, gedoemd was te mislukken. Het was niet nodig dat de PP aan dit debat deelnam, vooral omdat ze wist dat de socialisten hen de schuld zouden geven van het mislukken van de verkiezingen. Er wordt aangegeven dat de president zich zou gaan uitputten in een kwestie die hij in deze vergadering al had verloren. Het is niet zo dat deze sectoren van de PP de "PSOE- en Junts-versie" geloven die de partijleiding bij de ministeries van Buitenlandse Zaken "manoeuvreerde" om goedkeuring te ontlopen, ondanks de openbare erkenning dat er mogelijk contacten zijn geweest. Maar dit imago is niet verdwenen, wat Sánchez, Junts en hun alliantie in het Congres van Afgevaardigden een voorsprong gaf toen ze die verloren.

Ook de benadering van het debat over de Catalaanse taal heeft kritiek opgeleverd. Bronnen binnen de PP wijzen erop dat de partij het gebruik van zowel het Castiliaans als het Catalaans verdedigt. Het is echter van belang om op te merken dat de verdediging van het Castiliaans geen aanval op het Catalaans mag vormen of als zodanig mag worden gezien. Het argument van de PP om de officiële status van Catalan in Brussel af te wijzen, was vooral gebaseerd op het feit dat dit enkel en alleen voortkwam uit Sánchez' politieke belang bij het behouden van de steun van Junts. Hoewel dit waar is, is het raadzaam om het debat over het Catalaans ook tactvol aan te pakken. In Catalonië, en zelfs buiten politieke geschillen, bestaat er een maatschappelijke consensus over het verdedigen van de Catalaanse taal. Deze taal is niet uitsluitend het domein van nationalisten. Er wordt benadrukt dat het Catalaans geen gijzelaar mag worden van een politieke strijd.

Lees ook Junts beschuldigt Feijóo van “samenzwering” in andere landen en bekritiseert de centrale regering niet Pedro Ruiz CLAVERIA / ASIER MARTIARENA

In het licht van deze eerste overwegingen wordt gesuggereerd dat een verandering van argumentatie wenselijk zou zijn als de regering het debat over de officiële status van het Catalaans opnieuw aan de Raad Algemene Zaken van de EU zou voorleggen. In deze context herinnert men zich dat de Galicische Volkspartij (PP) vóór het gebruik van het Galicisch in het Europees Parlement heeft gestemd, op voorwaarde dat de uitgaven in Brussel worden gefinancierd.

Ook de opmerkingen van Carles Puigdemont, waarin hij de Volkspartij (PP) aanviel naar aanleiding van het uitstel van de stemming, bleven niet onopgemerkt. De Partido Popular heeft niet de intentie om over toekomstige pacten te praten, en het lijkt onwaarschijnlijk dat dit zal lukken, maar het is de voormalige Catalaanse president die het zich permitteert om ernaar te verwijzen.

De PP-leiding wil, zoals Alberto Núñez Feijóo maandag al aangaf, benadrukken dat de officiële status van Catalonië niet is goedgekeurd vanwege de afwijzing van de grote Europese landen en zij ontkennen de diplomatieke manoeuvres. En nu ligt de nadruk op de noodzaak om "een hartelijke tweetaligheid" in Catalonië te verdedigen en de taalkundige coëxistentie te herstellen.