Ik ben een kankerpatiënt – we moeten het hebben over de grootste bijwerking die genegeerd wordt

Met zo'n gezicht als het mijne was ik voorbereid op reacties waarin stond dat ik te lelijk was voor TikTok toen ik een reeks video's lanceerde ter gelegenheid van de Cancer Care-campagne van de Daily Express. Mijn 19-jarige zelf zou het er misschien niet mee eens zijn, maar 26 jaar later, en met een groot roze gezicht dat geteisterd is door de gevolgen van twee jaar kankerbehandeling, zou ik het er nu op de meeste dagen mee eens zijn. Maar zes maanden na de lancering van de campagne om de NHS en het ministerie van Volksgezondheid ertoe te bewegen ervoor te zorgen dat alle kankerpatiënten toegang krijgen tot geestelijke gezondheidszorg, zowel tijdens als na de behandeling, heb ik twee reacties ontvangen waar ik op wil reageren.

Gelukkig richten ze zich, in plaats van alleen op mijn uiterlijk, op bredere kwesties over hoe we patiënten in het Verenigd Koninkrijk behandelen. De genoemde kwesties zijn kwesties die de overheid moet aanpakken in haar tienjarenplan voor de NHS, wil ze een kans maken om het systeem voor iedereen te verbeteren, niet alleen voor degenen die kanker bestrijden.

In reactie op een van mijn persoonlijke stukken over hoe ik mijn best doe om ongeneeslijke darmkanker te bestrijden, schreef een commentator: "Geestelijke gezondheidszorg is niet de oplossing – een functioneel, zorgzaam en professioneel medisch team is wat nodig is."

Ze legden vervolgens uit dat ze kanker hadden overleefd, met behandelingen waaronder een longoperatie. Allereerst wil ik zeggen dat ik blij was te lezen dat ze nu een "ex-kankerpatiënt" zijn. Niets maakt me tegenwoordig gelukkiger dan het lezen van overlevingsverhalen.

Maar ik vraag me af of de mensen die zeggen dat "mentale gezondheidszorg niet de oplossing is", wel beseffen wat ze met die uitspraak bedoelen en waarom we deze campagne voeren.

Het gaat er niet om dat u wordt doorverwezen naar een klinisch psycholoog die gespecialiseerd is in het helpen van mensen met kanker. Die behandelingsoptie moet echter wel beschikbaar zijn.

Het gaat er ook niet om dat je wordt doorverwezen naar een steungroep om andere mensen te ontmoeten die dezelfde aandoening hebben. Die behandelingsoptie moet echter wel beschikbaar zijn.

Het gaat erom dat medische teams erkennen dat psychische problemen de grootste bijwerking zijn van kankerbehandelingen. Ondersteuning bij de aanpak hiervan zou daarom centraal moeten staan ​​bij alles wat ze doen.

Zonder deze informatie zou ik beweren dat er zoiets niet bestaat als het "functionele, zorgzame, professionele medische team" waar de commentator het over heeft.

De tweede commentator stelde een soortgelijke vraag als een vriend mij in januari stelde, namelijk waarom de campagne zich alleen richt op kankerpatiënten, terwijl er zoveel mensen zijn met andere terminale en langdurige ziekten die geestelijke gezondheidszorg nodig hebben.

Ook vroegen ze zich af waar al die professionals in de geestelijke gezondheidszorg vandaan moesten komen als er nu al niet genoeg personeel is om mensen in crisis te ondersteunen.

Helaas is dat heel waar. En de trieste waarheid is dat regeringen van beide kanten van het politieke spectrum de afgelopen jaren niet genoeg hebben gedaan om mensen met psychische problemen te helpen.

Het lijkt erop dat ze allemaal denken dat ze het onder het tapijt kunnen vegen, terwijl ze kankerpatiënten voorrang geven.

Ik zal waarschijnlijk dood zijn voordat een regering in het Verenigd Koninkrijk de noodzaak erkent om geestelijke gezondheidszorg centraal te stellen in alle medische behandelingen. Maar ik hoop dat ik er nog ben om de Cancer Care-campagne als springplank in die richting te zien.

Om dit te realiseren hebben we uw hulp nodig. Teken daarom alstublieft de petitie, zodat politici in het Lagerhuis dit belangrijke onderwerp bespreken en nu in actie komen om mensen van vandaag en toekomstige generaties te helpen.